anna i ryszard: I co pan na to premierze?

anna i ryszard: I co pan na to premierze?: I co pan na to premierze? : Marek Pyza Pułkownik Ireneusz Szeląg zrobił się nadzwyczaj szczery. Wreszcie powiedział głośno to, z czego wsz...       ------------------------------------------
PomocZamknij

MSAB Międzynarodowa Społeczna Agencja Badawcza (Niekończąca się Opowieść „Wszyscy dla Wszystkich”)Historia Horusa jest następująca: Horus narodził się z dziewicy (Isis-Marii) 25-go grudnia. Jego narodzinom towarzyszyła gwiazda na wschodzie. Po narodzinach cześć oddali mu trzej królowie. W wieku 12 lat był nauczycielem syna marnotrawnego, a w wieku lat 30 został ochrzczony przez postać zwaną ANUP... i tak zaczął się jego stan duchowny. Horus miał 12 uczniów, z którymi podróżował, czyniąc cuda takie jak uzdrawianie i chodzenie po wodzie. Horus był znany pod wieloma imionami: Prawda, Światło, Pomazaniec Boży... Dobry Pasterz, Baranek Boży i wiele innych. Po tym jak został zdradzony przez TYPHONA, Horus został ukrzyżowany, pochowany na 3 dni, a potem zmartwychwstał. Zdjęcie z Filmu: Zeitgeist, Zeitgeist Addendum Horus – egipski bóg nieba, opiekun monarchii egipskiej. Panujący faraon utożsamiał się z nim i przyjmował jego imię. Czczony pod postacią sokoła lub człowieka z głową sokoła zwieńczoną tarczą słoneczną oraz jako dziecko z palcem w ustach. Był synem Ozyrysa i Izydy lub Geba i Nut. Po śmierci Ozyrysa walczył (jako prawowity następca tronu) z Setem (bratem Ozyrysa) o tron faraona. Po kilku konkurencjach Rada Dwunastu Bogów przyznała władzę Horusowi. Horus uosabiał cały Egipt. (Wraz z nim często przedstawiano Nechbet i Wadżet, które symbolizowały połączony Egipt Górny i Dolny oraz uosabiały Hathor.) Jego synami byli: • Hapi • Imset • Duamutef • Kebehsenuf Zobacz też Zobacz zbiór multimediów na Wikimedia Commons: Mitra (mitologia) • Bóstwa solarne • Mitraizm • Wedy • Niedziela • Z Wikipedii Horus, w mitologii egipskiej, jedno z głównych bóstw egipskich, przedstawiane pod postacią sokoła, dysku słonecznego z sokolimi skrzydłami, mężczyzny z głową sokoła lub dziecka z palcem w ustach (Harpokrates). Wg najstarszych koncepcji teologicznych był bogiem nieba i światła, jego oczami były Słońce i Księżyc. Następnie bóstwo opiekuńcze Dolnego Egiptu i władzy królewskiej, w końcu jedyny syn Ozyrysai Izydy. Antagonizm Horusa i Seta uosabiał sprzeczności tkwiące w naturze i walkę o hegemonię między Dolnym i Górnym Egiptem. Horus występował pod różnymi imionami i postaciami. Głównym ośrodek jego kultu znajdował się w Edfu (Idfu). W czasach hellenistycznych identyfikowany z Apollinem. Zobacz również: Mitologia świata, Egiptu starożytnego religia Inne na ten temat: Dat, Buhen, Siwa, Buto, Egiptu starożytnego religia, Izyda, Kanopy Egiptu starożytnego religia Religioznawstwo, Afryka, Egipt Egiptu starożytnego religia to samoistnie powstały, skomplikowany konglomerat wierzeń, mitów i magii, istniejący w Egipcie jeszcze przed zjednoczeniem kraju (XXX w. p.n.e.). Konserwatyzm i swoiście pojmowany synkretyzm pozwolił na istnienie w systemie religijnym osobliwych sprzeczności: różne bóstwa łączono w jeden byt, w którym występowały cechy każdego z łączonych bogów, tradycjonalizm zaś spowodował, że jedynie niezbyt istotne cechy wierzeń ulegały ewolucji. Religia Egiptu była politeistyczna, choć wśród kapłanów panowało przekonanie o jedynym stwórcy wszechświata. Panteon był uproszczonym sposobem przedstawienia ludowi wielorakich aspektów Jedynego. Horus Izyda, malowidło ścienne Ozyrys Panteon obejmował różne związki rodzinne: triady (Ozyrys, Izyda, Horus), enneady (9 bóstw Heliopolis), ogdoady (8 bóstw Hermopolis). Istniała też cała lista bóstw lokalnych, które nie wypierały bogów najważniejszych. Władca był traktowany początkowo jako bóstwo i identyfikowany z Horusem, a następnie (koniec Starego Państwa) stał się synem boga (Amona – Re), był też najwyższym kapłanem. Karnak, relief z przedstawieniem Amona Bastet Edfu, świątynia Horusa Wyobrażenia Egipcjan o życiu po śmierci wynikały z ich poglądów o istocie człowieka. Istota ludzka była czymś niezmiernie złożonym, składającym się z ciała i elementów duchowych: "ka", "ba", "ach" i cienia, które nie mogły istnieć bez cielesnego odpowiednika (stąd mumifikacja lub choćby posąg czy inskrypcja z imieniem). Rozłączenie tych pierwiastków po śmierci przyczyniało się do całkowitej dezintegracji osoby, dlatego czyniono wszystko, by temu zapobiec (mumia, posągi, uwiecznianie imienia, obrzędy magiczne, bogate dary i ofiary z pokarmów). Stąd też wynikały zabiegi o trwały grób dla mumii (piramidy, mastaby czy groby szybowe). Piramida Chefrena w Gizie Mastaba Szeszemnefera w Gizie Wierzono także w rodzaj sądu nad duszami zmarłych (sąd Ozyrysa), które – aby się usprawiedliwić – korzystały z zaklęć i wzorów odpowiedzi zawartych w Księdze umarłych, w którą wyposażano każdego zmarłego. Świat zmarłych umieszczano "na zachodzie". W czasie panowania Amenhotepa IV Echnatona (XIV w. p.n.e.) władca próbował wprowadzić kult jedynego, słonecznego bóstwa Atona. W Okresie Późnym doszły do głosu elementy magiczne i wiara stała się zbiorem rytualnych zachowań i zaklęć. Świątynie egipskie prócz miejsca kultu (wnętrze przybytku dostępne było tylko dla kapłanów i władcy) były też szkołami (Domy Życia) dla przyszłych urzędników, lekarzy i kapłanów. Gromadziły wiedzę i zapiski kronikarskie, tu rodziła się literatura i sztuka, stąd płynęły dyrektywy dotyczące nauki, techniki, administracji państwowej i ekonomii. Deir el-Bahari, świątynia Hatszepsut Dolina Królów Zobacz również: Politeizm Inne na ten temat: Hypetralna świątynia, Egipt starożytny Wiem – darmowa encyklopedia, Portal Wiedzy Onet pl MSAB nie podważa istnienia tych Świętych Wzniesionych Mistrzów a bardziej chce zwrócić uwagę na specyficzny układ gwiazd i czas, w którym się tu na Ziemi pojawili. Zwrócić uwagę też na to jak wiele z nauk tych wielkich Świętych jest po dziś dzień zapamiętana i praktykowana, stosowana w życiu, czego chcieli nas nauczyć. Chcemy przyjrzeć się też jak wiele instytucji próbowało lub zarabia na wizerunkach i naukach tych Świętych i czy aby jest to zgodne z ich przesłaniem. MSAB zawsze w swoich komentarzach sugeruje się zdobytą wiedzą z różnych źródeł oficjalnych i nieoficjalnych poczynając od przysłowiowego strychu gdzie zostały ukryte jakieś zapomniane rękopisy zdjęcia itp. Poprzez wszystkie zakresy wiedzy szkolnictwa średniego i wyższego, różne grupy i społeczności, również tajne bractwa i stowarzyszenia. Nasze komentarze nie są osądem, lecz tylko wyrażeniem własnego zdania w oparciu o zdobytą wiedze i informacje, które to wszystkie staramy się sprawdzić. Wszystkim odwiedzającym MSAB zawsze sugerujemy Wyrobienie sobie Własnego Indywidualnego Zdania.