❝𝐉𝐄𝐒𝐓 𝐃𝐙𝐈𝐒𝐈𝐀𝐉❞
A tak w ogóle, Kaziu, powiem ci jak to jest z tym życiem. No chodź...
Ledwo zaczynasz rozumieć, o co chodzi w życiu i właśnie się okazuje, że trzeba wysiadać, że to już koniec i że lepiej nie będzie. Ani dłużej.
Najgorzej jest, gdy spojrzysz wstecz, a tam tyle okazji straconych, żeby żyć.
I nie chodzi o skok na bungee.
Ani o wydanie wszystkich pieniędzy w jeden dzień albo zarobienie ich w tydzień.
W szaleństwie nie ma szczęścia, a po spalonych mostach daleko nie zajdziesz.
Nie o takie straty chodzi.
Wiesz, co ja bym sobie powiedziała? Sobie samej tych kilkadziesiąt lat temu?
Że nie ma na co czekać.
Że jak chcesz pogadać z nią albo z nim, to nie czekaj na okazję. Nie zastanawiaj się nad tym, że ostatnio to ty dzwoniłaś, tylko zadzwoń, a najlepiej pójdź, zapukaj, przytul i pogadaj.
I nie bierz do serca, że czasem te drzwi są zamknięte.
Chodzi o to, że jednak próbujesz.
Co ja bym sobie jeszcze powiedziała?
Że jak nie chcesz czegoś robić...zostaw to na trochę. Odpocznij, weź oddech, popatrz na świat.
Bo czasem wystarczy odpuścić i dzieją się cuda. Ktoś inny akurat będzie mieć ochotę. Albo tobie się odmieni. Ale żeby nie robić na siłę, z przymusu i pod presją, bo potem nie chce się już nic. Tylko złość i zmęczenie.
I jeszcze jedno bym sobie powiedziała.
Żeby wybierać bliskich.
Żyć nie dla pracy. Nie dla szefa. Tylko dla tych, którzy wytrzymują z tobą na co dzień. Bo to dla nich codziennie wstajesz. Więc jak tych najbliższych porzucasz, to możesz wylądować na pustyni.
I nie chodzi o szklankę wody na starość, tylko o drzazgi, które się zostawia w sercach ludzi.
Trudno z tymi drzazgami żyć, tobie i im tak samo.
Bo bliscy to nauczyciele miłości.
I ostatnie.
Żeby żyć prosto
Nie myśleć za dużo.
Nie komplikować.
Nie kręcić.
Czasem mniej znaczy więcej.
No i dziękować sobie mimo wszystko za każdy dzień.
Bo jutra może nie być.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz