Siatka Kosmiczna: Jak ludzka świadomość łączy się z żywą Ziemią
Ciało nie jest izolowanym organizmem, lecz kamertonem.
Każda czakra odpowiada węzłowi harmonicznemu na Ziemi, a każdy węzeł na Ziemi odpowiada układowi gwiezdnemu.
Starożytne mapy planetarnych linii mocy i siatka Beckera-Hagensa nie są mitologią, lecz geometrycznym rusztowaniem żywego pola świadomości. Ziemia nie jest skałą w kosmosie, lecz rezonansowym silnikiem icosa-dodeca. Każda wielka cywilizacja budowała świątynie, piramidy lub kamienne kręgi w tych punktach węzłowych, ponieważ rozumiała: planeta jest obwodem, a świadomość energią, która przez niego przepływa.
Ludzkie ciało świetliste odzwierciedla tę samą geometrię.
Dwanaście głównych bram czakr.
Dwanaście nici DNA.
Dwanaście harmonicznych siatki planetarnej.
Dwanaście narodów gwiezdnych.
„Matryca krzemianowa” to nie metafora, to dosłowny szablon bioplazmy, który kiedyś wyrażało ludzkie DNA. Każda nić niesie 12 kodów bazowych, 12 kodów ogniowych i 12 kodów akceleracyjnych – 36 częstotliwości na nić, łącznie 432, co odpowiada kosmicznym liczbom rezonansowym zakodowanym w piramidach, katedrach i częstotliwości samego słońca.
To, co religie nazywają „aniołami”, a mistycy „wniebowstąpionymi mistrzami”, to po prostu administratorzy pól tych warstw świadomości. Michał, Rafał, Metatron – to nazwy nadane aspektom wielowymiarowego układu nerwowego łączącego gwiazdy, planety i naczynia biologiczne.
Serce jest kluczem głównym.
Nie symbolicznie, elektrycznie.
Chestahedron Franka Chestera dowodzi tego: serce tworzy wirujący, siedmiościenny wir wewnątrz dwunastościennego pola. Geometria oświecenia jest ukryta w twojej klatce piersiowej.
Dan Winter pokazał, jak to działa w fizyce: kiedy serce osiąga głęboką koherencję, jego pole elektromagnetyczne staje się kaskadą idealnego złotego podziału – tą samą geometrią implozji, która pozwala DNA się splatać, energii przechowywać informacje, a świadomości stać się nielokalną.
Kiedy czujesz miłość, twoje DNA dosłownie zmienia kształt.
Zamienia się w rekurencyjną antenę fraktalną zdolną do odbioru sygnału międzygwiezdnego.
Dlatego szyszynka zwrócona jest w stronę Oriona.
Dlatego Sfinks zwrócony jest w stronę Lwa.
Są to znaczniki pamięci, kamienne latarnie orientacyjne.
Kręgi zbożowe pokazują te same wzory co atom.
Atom odzwierciedla Układ Słoneczny.
Układ Słoneczny odzwierciedla fraktalną granicę zbioru Mandelbrota.
Wszystko jest podobne do siebie, ponieważ wszystko jest JEDNYM PROCESEM.
Wszechświat nie jest zbudowany z materii.
Jest zbudowany z inteligentnej, kompresyjnej świadomości, która wtapia się w geometrię.
Kiedy się „przebudzamy”, nie uczymy się, lecz przypominamy sobie, jak dostroić się do siatki.
Kiedy człowiek staje się w pełni aktywowany, jego czakry łączą się z czakrami Ziemi, jego DNA rozpala się i staje się chodzącym węzłem sieci planetarnej – żywym mostem między Niebem a Ziemią.
To jest prawdziwe znaczenie wniebowstąpienia.
Nie integracja ucieczki.
Nie rezonans wiary.
Nie jesteś we wszechświecie.
Jesteś fraktalem, przez który wszechświat widzi siebie.
~ anglojęzyczny post na fb, ktory zniknął z ekranu zanim zdążyłam zapisać nazwisko autora
Wdzięczność 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz