Andrzej
Witam serdecznie. Kopalnie złota były zniszczone,pochłonęła je lawina wody i przywaliła błotem. Bad-Tibira w Edin, gdzie wytapiano złoto, również nie istniała, w Sippar nie było już miejsca rydwanów. Kilkuset Anunnaki, którzy harowali w kopalniach w Bad-Tibirze, odleciało na Nibiru. Tłumy prymitywnych robotników, jakimi byli Ziemianie, uśmiercił potop.
((Nic, tylko siąść i beczeć,albo samemu brać się do pracy.))
Nie można już wysyłać złota z Ziemi na Nibiru, taki komunikat wysłali Enki z Enlilem.Na Nibiru i Ziemi zapanowała rozpacz. W tym czasie Ninurta ukończył już swoje zadania w Górach Cedrowych i ruszył za ocean do swoich posiadłości, oszacować straty i z drugiej strony Ziemi przesłał zdumiewającą wiadomość.Lawiny wody rozorały głęboko górskie zbocza. Ze stoków nieprzebrane ilości złota w postaci małych i dużych bryłek, stoczyło się do rzek w dolinach. Można je zbierać, zwozić i nie dbać o kopalnie.
Enlil i Enki pośpiesznie ruszyli za ocean, oglądali zdumiewające odkrycie. Złoto! Czyste złoto leżało dookoła, nie wymagało nawet oczyszczenia, wystarczyło je tylko zbierać!To cud, mówił Enki do Enlila, to co przez Nibiru stało się złego,przez Nibiru zostało naprawione. Uczyniła to nieprzenikniona siła Stwórcy Wszechrzeczy, aby umożliwić życie na Ziemi, odpowiedział Enlil
((Kurde, co za zmiana!Teraz dopiero przywódcy mają problem. Kto ma pozbierać te baryłki złota? I jak je wysłać na Nibiru
Mówiłem, że to lenie nad leniami, złoto leży, tylko się nie chce zbierać. W kopalniach była ciężka harówa, to się nie dziwię że wybuchały bunty. Ale robota na świeżym powietrzu? Może ten eliksir tak ich rozleniwiał?))
Na pierwsze pytanie Ninurta miał gotowe rozwiązanie. W wysokich górach po tej stronie Ziemi przetrwało trochę ziemian. są oni potomkami Ka-ina, wiedzą jak obchodzić się z metalami
((Może Ninurta również miał jakieś tajne plany co do ludzkości? Zobaczymy, czy coś wyjdzie w dalszej części.))
Czterech braci z czterema siostrami im przewodzi, sami uratowali się na tratwach.Teraz wierzchołek ich góry jest wyspą na na środku wielkiego jeziora. Pamiętają mnie jako opiekuna ich przodków. . Nazywają mnie Wielkim Opiekunem
((Skoro przewodzą większej grupie, to znaczy, że uratowało się więcej ludzi. Jednak indiańskie mity mówią o podobnej historii, chociaż oficjalnie są uznane za zbiory bajek i mitów.Powstaje jednak ciekawe pytanie. Czy starożytne mity Indian opisują Ninurtę?
Przez wszystkie legendy ludów zamieszkujących Andy, kroczy biały,wysoki, szczupły mężczyzna z długą brodą i włosami, o niebieskich oczach. To pradawny Indiański Bóg Wirakocza. Ubrany był w długą tunikę bez rękawów,sięgającą do kolan i sandały. Nadszedł niespodziewanie z południa,czyniąc po drodze prawdziwe cuda. Dotykiem samych rąk leczył ludzi, ślepym przywracał wzrok, potrafił też wskrzeszać umarłych. Moc jego była tak wielka, że potrafił sprawić, żeby z kamienia popłynęła woda, a doliny zamieniał we wzgórza, a wzgórza w doliny.
Indianie,podobnie jak kultury europejskie, czcili jednego
Boga, nazywanego różnymi imionami:Quetzalcoatl/
Kukulkan/Gucumatz/Votan/Itzamana. Z mitów znanany jest także pod wieloma imionami:Wirakocza/Huaracocha/Con/Con Ticci albo Kon TikiThunupa/Taapac/Tupaca oraz Llla.W tłumaczeniu na ludzki, zrozumiały język, wszystkie te imiona tłumaczy się jako "Morska Piana". Czy pod tymi imionami kryje się Ninurta?))
Wiadomość, że jeszcze jacyś Ziemianie przetrwali potop dodała przywódcom otuchy(No pewnie, znaleźli głupich do czarnej roboty) Nawet Enlil, który chciał wytępić ludzkość był zadowolony. Oto wola Stwórcy Wszechrzeczy, mówili jeden do drugiego. Załóżmy nowe miejsce niebiańskich rydwanów, skąd będziemy na Nibiru słać złoto. Szukali nowej równiny, której gleba wyschła i stwardniała. Znaleźli taką równinę, była płaska jak ciche jezioro, otoczona białymi górami. na opustoszałym półwyspie, w sąsiedztwie miejsca lądowania
((Najpierw pomyślałem o płaskowyżu Nazca, ale tu chyba chodzi o miejsce ich pierwszego lądowania. Może Indie?Pozdrawiam milutko, życzę jak zawsze zdrówka, wspaniałego humorku i ciekawych przemyśleń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz